Το ψάρι - Ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά

Κάποτε σε μια χώρα μακρινή, τόσο μακρινή που ούτε η φαντασία δεν χωρά, έπεσε φτώχεια φοβερή. Αυτή η χώρα, η Χώρα του Τώρα λέγεται, κάποτε πλούσια ήτανε, μα τώρα ήταν φτωχή. Κι έτσι οι κάτοικοί της άρχισαν να ζαλίζονται από την έλλειψη τροφής, είτε σωματικής, είτε πνευματικής. Λίγους μήνες αργότερα μπορούσες να δεις στους δρόμους ανθρώπους να σέρνονται, γερασμένοι και ανήμποροι. Μα κάποτε έβλεπες και μερικούς παχουλούς να προσπερνούν τους πεινασμένους, κορδώνοντας τις μεγάλες τους κοιλιές με σθένος και καμάρι.
Λίγα χρόνια αργότερα, οι αδύναμοι είχαν καταλήξει τόσο ανήμποροι, που δεν μπορούσαν ποτέ να φτάσουν στον προορισμό τους. Έφτασαν στο σημείο να σέρνονται πίσω από τους κυρίους με τις παχουλές κοιλιές ζητώντας ένα κομάτι ψωμί. Άλλοτε οι κύριοι παχουλοί τους έδιναν κάτι, ό,τι περίσσευε και ποτέ περισσότερο από το κανονικό, για να μην πάρουν αέρα τα μυαλά τους. Οι Άλλοι αδύναμοι, περήφανοι, έσβηναν σιωπηλά τα όνειρά τους.
Μια μέρα, εκεί κατά το σούρουπο, στη γωνία που ήταν το μπακάλικο του κου Λαόφοβου, δύο κύριοι με παχουλές κοιλιές ξεκίνησαν καυγά. Οι φωνές τους δυνάμωναν ολοένα και μαζεύτηκε κόσμος γύρω τους.
- Τεμπέλη, φαρσοκωμωδέ, σάτιρε της πλάκας, που τολμάς να μου αντιμιλάς ! Φέρε μου αμέσως πίσω το ψάρι μου το είδα πρώτος, είπε εξαγριωμένα ο ένας.
- Καλέ μου φίλε, απάντησε ο δεύτερος, αυτό το ψάρι το είχα παραγγείλει από χθες στον κο Λαόφοβο, άρα είναι δικό μου!
Με τα πολλά κι αφού ο καυγάς τους δεν σταμάτησε ποτέ, οι δύο παχουλοί αποφάσισαν να βάλουν τους αδύναμους να ψηφίσουν σε ποιον ανήκει το ψάρι. Είχε μαζευτεί ολάκερη η χώρα, αφού οι αγριοφωνάρες τους δεν άφηναν κανέναν να ησυχάσει. Μερικοί ούτε που μπήκαν στον κόπο να πάνε προς το μπακάλικο του κου Λαόφοβου, γιατί δεν τους ενδιέφερε ποιος από τους δύο θα κρατήσει το ψάρι. Έτσι η ψηφοφορία ξεκίνησε. Ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος γιατί περίμενε κι αυτός μερίδιο από το ψάρι...Έστω και την ουρά του! Ήρθε το βράδυ και απόφαση δεν είχε βγει ακόμα.
-Πιστεύω ακράδαντα ότι το ψάρι πρέπει να πάει στον κύριο που το είδε πρώτος, έλεγε ο ένας.
-Κάνεις απόλυτο λάθος, απαντούσε ο άλλος, το ψάρι πρέπει να πάει σε αυτόν που το είχε παραγγείλει.
-Είστε όρνια, αριστοφανικά και βάλε, πεταγόταν ένας τρίτος, το ψάρι πρέπει να μοιραστεί σε ίσα κομάτια και να το φάμε εμείς που πεινάμε!
-Άνθρωποι κουτοί, αυτό το ψάρι είναι το σύμβολο της χώρας μας, άξιο και πολύτιμο, δεν πρέπει να φαγωθεί από κανέναν!
Έφτασε το επόμενο πρωινό και λύση δεν είχε βρεθεί. Οι φωνές ολοένα και αγρίευαν και η απόφαση γινόταν ακόμα πιο δύσκολη. Έτσι το ψάρι βρώμισε...
Και θέλετε να ξέρετε τι έγινε με τους δύο κυρίους; Πήγαν σπίτια τους και άνοιξαν τα ψυγεία τους, που εκεί υπήρχαν όλα τα υπόλοιπα ψάρια της θάλασσας!


Ζουπάνου Κατερίνα

Θεατρική Ομάδα Ενηλίκων

Οι συναντήσεις θα πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη 7:15-9:15μ.μ και τα μαθήματα περιλαμβάνουν την εκμάθηση θεατρικών τεχνικών, οι οποίες έχουν τους παρακάτω στόχους:
Απελευθέρωση ψυχής-σώματος, μέσω τεχνικών Drama and PlayTherapy.
Eπαφή με διαφορετικές θεατρικές τεχνικές και τύπους παράστασης σε
θεωρητικό και αυτοσχεδιαστικό επίπεδο.
Παράσταση!

Χορηγείται σχετική βεβαίωση.

Για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στη Θεατρική Ομάδα Ενηλίκων επικοινωνήστε στο 6979161310 ή περάστε από το εργαστήρι, καθημερινά 6-9μ.μ, Κατηφόρη 2 κ Λομβάρδου (πάνω από τη Δωδώνη)

Πολιτισμός και Κοινωνία

Η ανάγκη του ανθρώπου για έκφραση έρχεται λίγο μετά το σχηματισμό των πρώτων κοινωνιών. Στις πρώτες μορφές κοινωνικών ομάδων η ανάγκη για έκφραση συντελείται μέσω της γλώσσας και τη δημιουργία ενός κώδικα που θα επέτρεπε μεταξύ των ατόμων την επι-κοινωνία. Παρόλα αυτά το ίδιο σημαντική είναι η χρήση των εικόνων, αφού οι σπηλαιογραφίες αποδεικνύουν ότι εκτός της θρησκευτικής είχαν και χρηστική αξία. Η θρησκευτική ισχύς τους έγκειται στο γεγονός ότι απεικόνιζαν ανέξηγητα για την τότε ανθρώπινη γνώση φαινόμενα. Η χρηστική τους δύναμη αποδεικνύεται στο ότι στόχευε στην ενημέρωση άλλων ανθρώπων για τον τρόπο που θα διεξαγόταν το κυνήγι μεγάλων ζώων.
Κατά την πορεία της ανθωπότητας η δύναμη του πολιτισμού εξακολούθησε να είναι άμεσα συναρτημένη με την κοινωνική πραγματικότητα. Η πολιτιστική δημιουργία για τους Αιγύπτιους ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την απόλυτη θρησκευτική και ηγετική εξουσία του εκάστοτε φαραώ. Στη δημοκρατική Αθήνα της κλασικής εποχης η τέχνη ήταν ένα εργαλείο με το οποίο οι πολίτες με μεγάλη ευχαρίστηση είτε τέρπονταν με την ιστορική μυθολογία, είτε με τη σάτιρα των πολιτικών αρχόντων, οι οποία ήταν τόσο σκληρή και σπουδαία, που ολόκληρα σκάνδαλα ξεσκεπάζονταν και τιμωρούνταν.
Τους επόμενους αιώνες η τέχνη και ο πολιτισμός αποκτούν την καθαρά στρατευμένη αξία τους. Τα σκοτεινά χρόνια του Χριστιανισμού καταδίκασαν την αξία της τέχνης και την υποβίβασαν σε φορέα των αξιών του αποκλειστικά. Η αρχιτεκτονική, η γλυπτική, η ζωγραφική, η χαρακτική, η μουσική, συνοδεύουν μόνο τα Χριστιανικά μονοπάτια. Ακόμα και στη θεατρική πραγματικότητα εκτός από θρησκευτικά δράματα, απαγορεύεται κάθε άλλη θεματολογία, αποκηρύσοντάς την ως αιρετική.
Από την Αναγέννηση και μετά η τέχνη κινείται με σχετική ελευθερία στους κοινωνικούς κόλπους. Με βάση το ίδιο το ανθρώπινο ον, η τέχνη υπηρετεί την τέρψη και τον πρβληματισμό. Αρχικά με σχετικά ελαφριά θεματολογία, αργότερα με ύψιστα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα , ο πολιτισμός, εκτός των περιόδων φασισμού σε εκάστοτε κοινωνίες, μετατρέπεται σε ένα πολύτιμο όχημα: Εκφράζει το άτομο ή ολόκληρη την κοινωνία, ελέγχει τους πολιτικούς μηχανισμούς μέσω του προβληματισμού, τέρπει, ανατρέπει! Χαρακτηριστικό παράδειγμα 'ανθρωπιστικής' επανάστασης, η Γαλλική το 1789.
Η τέχνη κατά την πάροδο των αιώνων έγινε ένα μέσο, το οποίο έπεσε στα χέρια δικτατόρων, βασιλιάδων, αναρχικών, κομμουνιστών, παιδιών, χίπιδων, ομοφυλόφιλων και άπειρων άλλων κοινωνικών και πολιτικών ομάδων. Οι πολιτικές ομάδες χρησιμοποίησαν την τέχνη ως όχημα για την ανάδειξη και εξάπλωση των ιδεών τους. Οι κοινωνικές ομάδες εξέφρασαν τις εκάστοτε βιοτικές πραγματικότητες, ενώ στόχος τους ήταν η αφύπνιση και ο προβληματισμός σε πρώτο επίπεδο, ενώ σε δεύτερο επίπεδο παρέμεινε η τέρψη.
Σήμερα η τέχνη είναι ένα συνοθύλευμα όλων των παραπάνω παραμέτρων, με έναν από τους κύριους σκοπούς την έκφραση και τοποθέτηση της μονάδας-δημιουργού μέσα στο κοινωνικό σύνολο, αφού η ατομικότητα είναι μια ιδιάζουσα έννοια σε έναν κόσμο μαζοποίησης. Μια ακόμα προέκταση της σύγχρονης τέχνης είναι ο εξωραισμός της ισχύουσας πραγματικότητας με στόχο την άρνηση της ανθρώπινης και φυσικής απαλλοτρίωσης. Η τέχνη επιτέλους ανήκει σε όλους και μεγάλο μέρος της κοινωνίας δύναται να παρακολουθήσει την πορεία του πολιτισμού. Πληθώρα πολιτιστικών εκδηλώσεων κατακλείζουν τις καλοκαιρινές ημέρες μας και όχι μόνο. Όλοι απευθύνονται σε όλους!
Φυσική απόρροια αυτής της εξέλιξης είναι η προυπάρχουσα κρίση, η οποία θα μας οδηγήσει στην επιλογή ενός κατάλληλου για μας έργου τέχνης. Τα κριτήρια που πρέπει να έχουμε ως δέκτες συμβαδίζουν με τα κριτήρια που πράγματι επιλέγουμε μια παράσταση , μια συναυλία, μια έκθεση ζωγραφικής; Έχετε αναρρωτηθεί ποτέ για τα δικά σας προσωπικά κριτήρια; Πρόσφατες έρευνες αποφεικνύουν ότι τόσο οι φορείς οργάνωσης πολιτιστικών εκδηλώσεων , όσο και οι ίδιοι οι θεατές επιλέγουν πολιτιστικές δραστηριότητες που συνοδεύονται από μια αυξημένη εμπορικότητα. Κατά πόσο όμως το εμπορικό συμβαδίζει με τα αισθητικά και προσωπικά μας κριτήρια; Η Τέχνη, ένα όχημα το οποίο στο παρελθόν έχει ρίξει καθεστώτα, έχει γεννήσει προσωπικές και κοινωνικές επαναστάσεις, είναι "ανοιχτή". Άλλες φορές μεροληπτική, άλλες αμερόληπτη, άλλες ηθική, άλλες ανήθικη, άσπρη, μαύρη, γλυκιά, πικρή, για φτωχούς, για πλούσιους, για παιδιά, για ενήλικες, εφήμερη ή αιώνια, από εμάς τους δέκτες ένα πράγμα επιζητά: Το κριτήριο επιλογής!


Κατερίνα Ζουπάνου

Δραστηριότητες-Εκδηλώσεις ANEMH 2008-9

Ζάκυνθος: Η Νέα "Σικελία"

Έχετε αναρρωτηθεί ποτέ τί κοινά έχει η Σικελία με τη Ζάκυνθο; Ας σκεφτούμε λιγάκι:

1. Οι ακτές τους βρέχονται από τα πανέμορφα ιόνια νερά!
2. Κατά το παρελθόν εξουσιάστηκαν από διάφορες χώρες, οι οποίες θαύμασαν τον πολιτισμό και την ιστορία τους!
3. Υπήρξαν σημαντικά κέντρα πολιτισμού!
4. Φιλοξενούν τη χελώνα caretta-caretta!
5. Συνδυάζουν πανέμορφα νερά με καταπράσινα περιβάλλοντα τοπία!
6. Κύριο ζητούμενό τους, η 'ανεξαρτητοποίηση' από το ιταλικό και ελληνικό κράτος αντίστοιχα!
7. Οι πολίτες υποκείμεθα σε τοπικούς 'άγραφους' νόμους!
8. Η δικαιοσύνη είναι ένα ζήτημα υποκειμενικό και μεροληπτικό!
9. Οι πολίτες λύνουν τις διαφορές μεταξύ τους, ακόμα κι αν πρόκειται να εκραγεί βόμβα σε κεντρικό σχολείο!
10. Οι πολίτες 'φοβούνται' να διεκδικήσουν το δίκιο τους, γιατί είναι πεπεισμένοι ότι δεν θα το βρούν ποτέ!
11. Της φυλακής τα σίδερα δεν είναι για τους ντόπιους 'λεβέντες'!
12. Οι παρα-πολιτικοί είναι αυτοί που παίρνουν τις τελικές αποφάσεις!
13. Η παρα-οικονομία είναι η νέα επιστήμη που καλλιεργείται και υποβάλλεται στα κατώτερα οικονομικά στρώματα!
14. Δεν ξέρεις από που θα σου την πέσουν!
15. Τα παρα-εξουσιαστικά σκάνδαλα έχουν τον τρόπο να 'λυτρώνονται' και να ξεχνιούνται!
16. Όνειρό μας, η παντοκρατορία της Κόζα Νόστρα!
17. Περιμένουμε...να 'ξυπνήσει' το Ηφαίστειο!
18. Είμαστε όμορφοι!