Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Το ψάρι - Ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά


Κάποτε σε μια χώρα μακρινή, τόσο μακρινή που ούτε η φαντασία δεν χωρά, έπεσε φτώχεια φοβερή. Αυτή η χώρα, η Χώρα του Τώρα λέγεται, κάποτε πλούσια ήτανε, μα τώρα ήταν φτωχή. Κι έτσι οι κάτοικοί της άρχισαν να ζαλίζονται από την έλλειψη τροφής, είτε σωματικής, είτε πνευματικής. Λίγους μήνες αργότερα μπορούσες να δεις στους δρόμους ανθρώπους να σέρνονται, γερασμένοι και ανήμποροι. Μα κάποτε έβλεπες και μερικούς παχουλούς να προσπερνούν τους πεινασμένους, κορδώνοντας τις μεγάλες τους κοιλιές με σθένος και καμάρι.
Λίγα χρόνια αργότερα, οι αδύναμοι είχαν καταλήξει τόσο ανήμποροι, που δεν μπορούσαν ποτέ να φτάσουν στον προορισμό τους. Έφτασαν στο σημείο να σέρνονται πίσω από τους κυρίους με τις παχουλές κοιλιές ζητώντας ένα κομάτι ψωμί. Άλλοτε οι κύριοι παχουλοί τους έδιναν κάτι, ό,τι περίσσευε και ποτέ περισσότερο από το κανονικό, για να μην πάρουν αέρα τα μυαλά τους. Οι Άλλοι αδύναμοι, περήφανοι, έσβηναν σιωπηλά τα όνειρά τους.
Μια μέρα, εκεί κατά το σούρουπο, στη γωνία που ήταν το μπακάλικο του κου Λαόφοβου, δύο κύριοι με παχουλές κοιλιές ξεκίνησαν καυγά. Οι φωνές τους δυνάμωναν ολοένα και μαζεύτηκε κόσμος γύρω τους.
- Τεμπέλη, φαρσοκωμωδέ, σάτιρε της πλάκας, που τολμάς να μου αντιμιλάς ! Φέρε μου αμέσως πίσω το ψάρι μου το είδα πρώτος, είπε εξαγριωμένα ο ένας.
- Καλέ μου φίλε, απάντησε ο δεύτερος, αυτό το ψάρι το είχα παραγγείλει από χθες στον κο Λαόφοβο, άρα είναι δικό μου!
Με τα πολλά κι αφού ο καυγάς τους δεν σταμάτησε ποτέ, οι δύο παχουλοί αποφάσισαν να βάλουν τους αδύναμους να ψηφίσουν σε ποιον ανήκει το ψάρι. Είχε μαζευτεί ολάκερη η χώρα, αφού οι αγριοφωνάρες τους δεν άφηναν κανέναν να ησυχάσει. Μερικοί ούτε που μπήκαν στον κόπο να πάνε προς το μπακάλικο του κου Λαόφοβου, γιατί δεν τους ενδιέφερε ποιος από τους δύο θα κρατήσει το ψάρι. Έτσι η ψηφοφορία ξεκίνησε. Ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος γιατί περίμενε κι αυτός μερίδιο από το ψάρι...Έστω και την ουρά του! Ήρθε το βράδυ και απόφαση δεν είχε βγει ακόμα.
-Πιστεύω ακράδαντα ότι το ψάρι πρέπει να πάει στον κύριο που το είδε πρώτος, έλεγε ο ένας.
-Κάνεις απόλυτο λάθος, απαντούσε ο άλλος, το ψάρι πρέπει να πάει σε αυτόν που το είχε παραγγείλει.
-Είστε όρνια, αριστοφανικά και βάλε, πεταγόταν ένας τρίτος, το ψάρι πρέπει να μοιραστεί σε ίσα κομάτια και να το φάμε εμείς που πεινάμε!
-Άνθρωποι κουτοί, αυτό το ψάρι είναι το σύμβολο της χώρας μας, άξιο και πολύτιμο, δεν πρέπει να φαγωθεί από κανέναν!
Έφτασε το επόμενο πρωινό και λύση δεν είχε βρεθεί. Οι φωνές ολοένα και αγρίευαν και η απόφαση γινόταν ακόμα πιο δύσκολη. Έτσι το ψάρι βρώμισε...
Και θέλετε να ξέρετε τι έγινε με τους δύο κυρίους; Πήγαν σπίτια τους και άνοιξαν τα ψυγεία τους, που εκεί υπήρχαν όλα τα υπόλοιπα ψάρια της θάλασσας!


Ζουπάνου Κατερίνα

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Θεατρική Ομάδα Ενηλίκων


Οι συναντήσεις θα πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη 7:15-9:15μ.μ και τα μαθήματα περιλαμβάνουν την εκμάθηση θεατρικών τεχνικών, οι οποίες έχουν τους παρακάτω στόχους:
Απελευθέρωση ψυχής-σώματος, μέσω τεχνικών Drama and PlayTherapy.
Eπαφή με διαφορετικές θεατρικές τεχνικές και τύπους παράστασης σε
θεωρητικό και αυτοσχεδιαστικό επίπεδο.
Παράσταση!

Χορηγείται σχετική βεβαίωση.

Για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στη Θεατρική Ομάδα Ενηλίκων επικοινωνήστε στο 6979161310 ή περάστε από το εργαστήρι, καθημερινά 6-9μ.μ, Κατηφόρη 2 κ Λομβάρδου (πάνω από τη Δωδώνη)

Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2009

Πολιτισμός και Κοινωνία


Η ανάγκη του ανθρώπου για έκφραση έρχεται λίγο μετά το σχηματισμό των πρώτων κοινωνιών. Στις πρώτες μορφές κοινωνικών ομάδων η ανάγκη για έκφραση συντελείται μέσω της γλώσσας και τη δημιουργία ενός κώδικα που θα επέτρεπε μεταξύ των ατόμων την επι-κοινωνία. Παρόλα αυτά το ίδιο σημαντική είναι η χρήση των εικόνων, αφού οι σπηλαιογραφίες αποδεικνύουν ότι εκτός της θρησκευτικής είχαν και χρηστική αξία. Η θρησκευτική ισχύς τους έγκειται στο γεγονός ότι απεικόνιζαν ανέξηγητα για την τότε ανθρώπινη γνώση φαινόμενα. Η χρηστική τους δύναμη αποδεικνύεται στο ότι στόχευε στην ενημέρωση άλλων ανθρώπων για τον τρόπο που θα διεξαγόταν το κυνήγι μεγάλων ζώων.
Κατά την πορεία της ανθωπότητας η δύναμη του πολιτισμού εξακολούθησε να είναι άμεσα συναρτημένη με την κοινωνική πραγματικότητα. Η πολιτιστική δημιουργία για τους Αιγύπτιους ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την απόλυτη θρησκευτική και ηγετική εξουσία του εκάστοτε φαραώ. Στη δημοκρατική Αθήνα της κλασικής εποχης η τέχνη ήταν ένα εργαλείο με το οποίο οι πολίτες με μεγάλη ευχαρίστηση είτε τέρπονταν με την ιστορική μυθολογία, είτε με τη σάτιρα των πολιτικών αρχόντων, οι οποία ήταν τόσο σκληρή και σπουδαία, που ολόκληρα σκάνδαλα ξεσκεπάζονταν και τιμωρούνταν.
Τους επόμενους αιώνες η τέχνη και ο πολιτισμός αποκτούν την καθαρά στρατευμένη αξία τους. Τα σκοτεινά χρόνια του Χριστιανισμού καταδίκασαν την αξία της τέχνης και την υποβίβασαν σε φορέα των αξιών του αποκλειστικά. Η αρχιτεκτονική, η γλυπτική, η ζωγραφική, η χαρακτική, η μουσική, συνοδεύουν μόνο τα Χριστιανικά μονοπάτια. Ακόμα και στη θεατρική πραγματικότητα εκτός από θρησκευτικά δράματα, απαγορεύεται κάθε άλλη θεματολογία, αποκηρύσοντάς την ως αιρετική.
Από την Αναγέννηση και μετά η τέχνη κινείται με σχετική ελευθερία στους κοινωνικούς κόλπους. Με βάση το ίδιο το ανθρώπινο ον, η τέχνη υπηρετεί την τέρψη και τον πρβληματισμό. Αρχικά με σχετικά ελαφριά θεματολογία, αργότερα με ύψιστα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα , ο πολιτισμός, εκτός των περιόδων φασισμού σε εκάστοτε κοινωνίες, μετατρέπεται σε ένα πολύτιμο όχημα: Εκφράζει το άτομο ή ολόκληρη την κοινωνία, ελέγχει τους πολιτικούς μηχανισμούς μέσω του προβληματισμού, τέρπει, ανατρέπει! Χαρακτηριστικό παράδειγμα 'ανθρωπιστικής' επανάστασης, η Γαλλική το 1789.
Η τέχνη κατά την πάροδο των αιώνων έγινε ένα μέσο, το οποίο έπεσε στα χέρια δικτατόρων, βασιλιάδων, αναρχικών, κομμουνιστών, παιδιών, χίπιδων, ομοφυλόφιλων και άπειρων άλλων κοινωνικών και πολιτικών ομάδων. Οι πολιτικές ομάδες χρησιμοποίησαν την τέχνη ως όχημα για την ανάδειξη και εξάπλωση των ιδεών τους. Οι κοινωνικές ομάδες εξέφρασαν τις εκάστοτε βιοτικές πραγματικότητες, ενώ στόχος τους ήταν η αφύπνιση και ο προβληματισμός σε πρώτο επίπεδο, ενώ σε δεύτερο επίπεδο παρέμεινε η τέρψη.
Σήμερα η τέχνη είναι ένα συνοθύλευμα όλων των παραπάνω παραμέτρων, με έναν από τους κύριους σκοπούς την έκφραση και τοποθέτηση της μονάδας-δημιουργού μέσα στο κοινωνικό σύνολο, αφού η ατομικότητα είναι μια ιδιάζουσα έννοια σε έναν κόσμο μαζοποίησης. Μια ακόμα προέκταση της σύγχρονης τέχνης είναι ο εξωραισμός της ισχύουσας πραγματικότητας με στόχο την άρνηση της ανθρώπινης και φυσικής απαλλοτρίωσης. Η τέχνη επιτέλους ανήκει σε όλους και μεγάλο μέρος της κοινωνίας δύναται να παρακολουθήσει την πορεία του πολιτισμού. Πληθώρα πολιτιστικών εκδηλώσεων κατακλείζουν τις καλοκαιρινές ημέρες μας και όχι μόνο. Όλοι απευθύνονται σε όλους!
Φυσική απόρροια αυτής της εξέλιξης είναι η προυπάρχουσα κρίση, η οποία θα μας οδηγήσει στην επιλογή ενός κατάλληλου για μας έργου τέχνης. Τα κριτήρια που πρέπει να έχουμε ως δέκτες συμβαδίζουν με τα κριτήρια που πράγματι επιλέγουμε μια παράσταση , μια συναυλία, μια έκθεση ζωγραφικής; Έχετε αναρρωτηθεί ποτέ για τα δικά σας προσωπικά κριτήρια; Πρόσφατες έρευνες αποφεικνύουν ότι τόσο οι φορείς οργάνωσης πολιτιστικών εκδηλώσεων , όσο και οι ίδιοι οι θεατές επιλέγουν πολιτιστικές δραστηριότητες που συνοδεύονται από μια αυξημένη εμπορικότητα. Κατά πόσο όμως το εμπορικό συμβαδίζει με τα αισθητικά και προσωπικά μας κριτήρια; Η Τέχνη, ένα όχημα το οποίο στο παρελθόν έχει ρίξει καθεστώτα, έχει γεννήσει προσωπικές και κοινωνικές επαναστάσεις, είναι "ανοιχτή". Άλλες φορές μεροληπτική, άλλες αμερόληπτη, άλλες ηθική, άλλες ανήθικη, άσπρη, μαύρη, γλυκιά, πικρή, για φτωχούς, για πλούσιους, για παιδιά, για ενήλικες, εφήμερη ή αιώνια, από εμάς τους δέκτες ένα πράγμα επιζητά: Το κριτήριο επιλογής!


Κατερίνα Ζουπάνου

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Ζάκυνθος: Η Νέα "Σικελία"














Έχετε αναρρωτηθεί ποτέ τί κοινά έχει η Σικελία με τη Ζάκυνθο; Ας σκεφτούμε λιγάκι:

1. Οι ακτές τους βρέχονται από τα πανέμορφα ιόνια νερά!
2. Κατά το παρελθόν εξουσιάστηκαν από διάφορες χώρες, οι οποίες θαύμασαν τον πολιτισμό και την ιστορία τους!
3. Υπήρξαν σημαντικά κέντρα πολιτισμού!
4. Φιλοξενούν τη χελώνα caretta-caretta!
5. Συνδυάζουν πανέμορφα νερά με καταπράσινα περιβάλλοντα τοπία!
6. Κύριο ζητούμενό τους, η 'ανεξαρτητοποίηση' από το ιταλικό και ελληνικό κράτος αντίστοιχα!
7. Οι πολίτες υποκείμεθα σε τοπικούς 'άγραφους' νόμους!
8. Η δικαιοσύνη είναι ένα ζήτημα υποκειμενικό και μεροληπτικό!
9. Οι πολίτες λύνουν τις διαφορές μεταξύ τους, ακόμα κι αν πρόκειται να εκραγεί βόμβα σε κεντρικό σχολείο!
10. Οι πολίτες 'φοβούνται' να διεκδικήσουν το δίκιο τους, γιατί είναι πεπεισμένοι ότι δεν θα το βρούν ποτέ!
11. Της φυλακής τα σίδερα δεν είναι για τους ντόπιους 'λεβέντες'!
12. Οι παρα-πολιτικοί είναι αυτοί που παίρνουν τις τελικές αποφάσεις!
13. Η παρα-οικονομία είναι η νέα επιστήμη που καλλιεργείται και υποβάλλεται στα κατώτερα οικονομικά στρώματα!
14. Δεν ξέρεις από που θα σου την πέσουν!
15. Τα παρα-εξουσιαστικά σκάνδαλα έχουν τον τρόπο να 'λυτρώνονται' και να ξεχνιούνται!
16. Όνειρό μας, η παντοκρατορία της Κόζα Νόστρα!
17. Περιμένουμε...να 'ξυπνήσει' το Ηφαίστειο!
18. Είμαστε όμορφοι!

Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ


Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την καταστροφική φωτιά την Παρασκευή στο Σύνταγμα. Σε κοινή δράση με αφορμή την τελευταία καταστροφική πυρκαγιά στη βορειοανατολική Αττική καλούνται οι bloggers και όλοι οι ενεργοί πολίτες την Παρασκευή 28 Αυγούστου στις ...7 το απόγευμα στην πλατεία Συντάγματος. Απαραίτητη ενδυμασία για τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τα μαύρα ρούχα.

Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

ΑΝΕΜΗ 2009-2010



Κέντρο Έκφρασης και Δημιουργίας
Ανέμη

Η Ανέμη είναι ένα ταξίδι! Προορισμός μας το Όνειρο, η Φαντασία, η Τέχνη!
Μέσω μιας σειράς δραστηριοτήτων, η Ανέμη καλλιεργεί τις διανοητικές κι έμφυτες ικανότητες, καθώς επίσης τον εσωτερικό κόσμο μικρών και μεγάλων. Σε συνεχή επαφή με εξωτερικούς συνεργάτες διαφορετικών ειδικοτήτων, προσεγγίζουμε το κάθε άτομο ξεχωριστά, με ευθύνη κι ευαισθησία.

Θεατρικό παιχνίδι
Το θεατρικό παιχνίδι είναι το κυριότερο θεατρικό μέσο κοινωνικοποίησης, ευαισθητοποίησης και κυρίως διασκέδασης των παιδιών και όχι μόνο. Μέσω των τεχνικών του, καλεί το άτομο στην πλήρη αυτοέκφραση δημιουργικότητας, συνεργασίας και αυτοεκτίμησης. Έτσι λοιπόν θα περπατήσουμε στο φεγγάρι, θα μεταμορφωθούμε σε λουλούδια, θα ταξιδέψουμε στη Χώρα της Φαντασίας! Μερικά από τα βασικά και θεμελιώδη στοιχεία του θεατρικού παιχνιδιού είναι η παντομίμα, ο αυτοσχεδιασμός και η δραματοποίηση.

Κουκλοθέατρο
Τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα με απλά, καθημερινά αντικείμενα και υλικά, να κατασκευάσουν, μέσα από διαφορετικές και ποικίλες τεχνικές, θεατρικές κούκλες. Έρχονται σε επαφή με τα διαφορετικά είδη κουκλοθεάτρου και τελικός στόχος είναι η ολοκληρωτική εμψύχωση της κούκλας, σε επίπεδο παράστασης.

Εικαστικά
Ένα ταξίδι στα χρώματα, τα σχήματα και τις φόρμες. Πειραματισμοί με διάφορα υλικά ζωγραφικής καθώς και τεχνικές. Είμαστε έτοιμοι να ζωγραφίσουμε τον κόσμο!

Κατασκευές
Μπορείτε να φανταστείτε ένα αερόστατο κατασκευασμένο με φύλλα; Ένα καράβι από πλαστικά ποτήρια; Επιστρατεύουμε τα πιο απλά υλικά στην υπηρεσία της φαντασίας!

Τμήματα Ενηλίκων
Θεατρικό παιχνίδι με στοιχεία drama therapy, μέσω μιμικής, παντομίμας, αυτοσχεδιασμού και δραματοποίησης. Θεωρητική και πρακτική προσέγγιση των θεατρικών συντελεστών, με έμφαση και τελικό στόχο την παράσταση.

Σεμινάρια για εκπαιδευτικούς
Θεωρητικά και βιωματικά σεμινάρια θεατρικού παιχνιδιού, κουκλοθεάτρου και εικαστικών από πεπειραμένους και αναγνωρισμένους ειδικούς . Στο τέλος κάθε κύκλου σεμιναρίου, χορηγείται σχετική βεβαίωση.

ΕΓΓΡΑΦΕΣ από 10/9 6-9 μ.μ

Γιατί παίζω, σημαίνει ζω, είμαι ζωντανός, ψάχνω τον εαυτό μου…
Μην ξεχνάτε….Σαλπάρουμε την 1η Οκτώβρη!

Με εκτίμηση
Ζουπάνου Κατερίνα - Θεατρολόγος-Θεατροπαιδαγωγός
Ανέμη-Κατηφόρη 2 και Λομβάρδου 1ος Όροφος
Τηλ. 26950-41540 6979161310 e-mail: toutoulou1@hotmail.com

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

"Ιστορία Δίχως Τέλος" - Πρόταση για....Ανάγνωσμα


Την αξία της ανάγνωσης σαφώς την ανα-γνωρίζουμε όλοι, παρόλα αυτά η Ελλάδα βρίσκεται στις πιο χαμηλές θέσεις τόσο σε ευρωπαική, όσο και σε παγκόσμια κλίμακα στα επίπεδα αναγνωσιμότητας!
Εμείς θα σας προτείνουμε ένα ανάγνωσμα το οποίο απευθύνεται χωρίς διακρίσεις σε όλες τις ηλικίες και αποτελεί έναν ύμνο στην ουσιαστική δύναμη της Φαντασίας στη ζωή του ανθρώπου: Ιστορία Δίχως Τέλος του Μιχαελ Έντε.
Ο Μιχαέλ Έντε προφανώς επιρρεασμένος από το σουρεαλιστή ζωγράφο πατέρα του Έντγκαρ Έντε, δημιουργεί ένα παραμύθι τοποθετώντας ένα παιδί-σύβολο σαν κεντρικό ήρωα. Ο μικρός Μπαστιάν με κάθε παιδική αφέλεια που τον διακρίνει θα ζήσει την ταύτιση Πραγματικότητας-Φαντασίας μέσα από το ταξίδι της Ανάγνωσης. Η Χώρα της Ονειροφαντασίας είναι ο συμβολικός τόπος της Ελευθερίας μέσα από τη διαδικασία της μετάβασης από το Πραγματικό στο Φανταστικό. Μέσα από μια σειρά περιπετειών, λύπης και χαράς, φόβου και ψυχικής δύναμης, ο Μπαστιάν θα έρθει αντιμέτωπος με τη διαδικασία της Γνώσης και μέσω αυτής θα ωριμάσει.
Η Φαντασία ως όχημα Αυτογνωσίας και δύναμης για την Πραγματικότητα, είναι ο κύριος λόγος αυτού του βιβλίου. Όλα αυτά μέσα από ένα παραμύθι με άγνωστες χώρες, παράξενα πλάσματα, άνισες μάχες, βαθιά συναισθήματα...Μήπως όλα αυτά είναι μια συμβολική αλληγορία του κόσμου μας; Για μικρά και μεγάλα Παιδιά...

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009











Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω! Λίγα Λόγια πριν την παράσταση...


Μια από τις προσεχείς παραστάσεις που θα φιλοξενήσει το υπαίθριο θέατρο του νησιού μας είναι του Ντάριο Φο , 'Δεν πληρώνω! δεν πληρώνω!΄. Το έργο ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Κώστα Αρζόγλου, με κεντρικό πρωταγωνιστή τον Πάνο Σκουρολιάκο. Τους υπόλοιπους ρόλους ερμηνεύουν οι: Μαριάνα Τουμασάτου, Ηρώ Λούπη, Νίκος Ορφανός, Περικλής Αλμπάνης και Δημήτρης Λιακόπουλος.

Σαφώς το 'Δεν πληρώνω...' είναι ένα θεατρικό έργο με σαφή πολιτική και κοινωνική διαμαρτυρία, δημιουργημένο στην Ιταλία του '70. Πρόκειται για μια φάρσα που κρύβει την πικρία του Ντάριο Φο για τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες τόσο στο παγκόσμιο, όσο και στο ενδο-κρατικό επίπεδο. Η δραματουργικά αναφερόμενη 'αυτοδιαχείρηση', ήταν ένα κίνημα το οποίο εμφανίστηκε στην Ιταλία κατά τη δεκαετία του '70 και πρόκειται για την ελεύθερη απόκτηση εμπορικών προιόντων με αντίτιμο που οριζόταν από την προσωπική δυνατότητα του καθένα.

Η σύγκρουση του Ντάριο Φο με το 'σύστημα' ξεκίνησε όταν ο ίδιος ήταν ακόμα παιδί, αφού η οικογένειά του έλαβε ενεργό ρόλο στην αντιφασιστική αντίσταση. Όταν στρατολογήθηκε ο ίδιος, κατάφερε να αποδράσει και να κρυφτεί για το υπόλοιπο του πολέμου.

Όταν γνώρισε τη Φράνκα Ράμε, σύντροφο και συνεργάτιδά του, η θεατρική δραστηριότητά του είχε εδραιωθεί για τα καλά. Το πρώτο θεατρικό έργο το οποίο προκάλεσε τις αντιδράσεις της εκκλησίας και της κυβέρνησης είναι το 'Δάχτυλο στο Μάτι'.

Κατά τη δεκαετία του 1960 ασχολείται τόσο με τον κινηματογράφο, όσο και με την τηλεόραση. Σε μια σειρά στην κρατική RAI, ο Φο παρουσιάζει τη ζωή των απλών ανθρώπων...αλλά και τη δολοφονία μιας δημοσιογράφου από τη Μαφία. Τότε αυτός και η Ράμε δέχονται απειλητικά μηνύματα για τη ζωή τους, αλλά το κυριότερο είναι ότι οι πολιτικοί έκαναν σαφή την ενόχλησή τους από τις δηλώσεις τους. Η λογοκρισία ήταν γεγονός: Η RAI διέκοψε το πρόγραμμα και απαγόρευσε στο ζεύγος να ασχοληθούν με την τηλεόραση για δεκαπέντε χρόνια.

Η προσεχής παρουσία τους στα θεατρικά δρώμενα ενοχλεί ακροδεξιές ομάδες ,με συνέπεια οι επιθέσεις στο πρόσωπό τους να είναι φαινόμενο συχνό και συνηθισμένο. Η θεατρική τοποθέτησή τους κατά του πολέμου του Βιετνάμ τους στερεί τη visa για Αμερική, λόγω ασέβειας!Το 1973 μετακομίζουν στο Μιλάνο. Όταν ο Φο άσκησε κριτική στην αστυνομία σε ένα από τα έργα του, ακολούθησαν αστυνομικές επιδρομές και η λογοκρισία αυξήθηκε. Στις 8 Μαρτίου μια νεοφασιστική ομάδα απήγαγε την αγαπημένη του Φράνκα Ράμε, βασανίζοντάς την και βιάζοντας την. Η Ράμε σαν πιο δυνατή από ποτέ επέστρεψε στη σκηνή μετά από δύο μήνες με νέους αντιφασιστικούς μονολόγους. Μετά από λίγα χρόνια γράφει το 'Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω!'
Κ.Ζ


ZanteJazzFestival


Το πόσο χαιρόμαστε όταν έχουμε τη δυνατότητα να καλοπερνάμε στον τόπο μας δεν λέγεται!

Το φεστιβάλ jazz μια πρωτοβουλία που γίνεται στα πολιτιστικά πλαίσια του Δήμου Αρκαδίων για τη θερινή περίοδο 2009, είναι γεγονός! Φυσικά εμείς δεν μένουμε μόνο εκεί: Τα μεγαλύτερα και ελικρινή μας ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στα παιδιά-διοργανωτές: Διονύση Βουκουβάλα, Πέτρο Κλαμπάνη, Σπύρο Μάνεση και οποιονδήποτε άλλον έβαλε το λιθαράκι του γι'αυτό το φεστιβάλ! Κάτι μας λέει ότι το συγκεκριμένο Φεστιβάλ θα γίνει θεσμός για το νησί...μήπως είναι καιρός να μάθουμε τι εστί πολιτιστικός τουρισμός? Εκτός του ότι είμαστε φανατικοί των jazz μελωδιών, θα είμαστε εκεί γιατί επιβραβεύουμε κάθε προσπάθεια των νέων ανθρώπων που αποδεικνύουν ότι το νησί μας δεν είναι μια απλή αντανάκλαση της ευρωπαικής και νεοπλουτίστικης υποκουλτούρας!

Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ έχει ως εξής:


Jul 10 2009 9:00P Poly Quartet

Jul 10 2009 10:00P Outward Bound

Jul 10 2009 11:00P CLTrio

Jul 11 2009 9:00P Harris Lambrakis Trio

Jul 11 2009 10:00P Grigoris Ntanis-Loukia Palaiologou

Jul 11 2009 11:00P Yiannis Papanastassiou Mainstream Quartet

Jul 12 2009 9:00P TRIOISM

Jul 12 2009 10:00P Dionysis Boukouvalas Solo Piano

Jul 12 2009 11:00P George Kontrafouris Baby Trio

Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Το Διήμερο Φεστιβάλ της Ανέμης 27-28/06/2009



Ιπποπόταμοι, Πειρατές, Κατάρτια και Βουτιές: Ένα παραμύθι για τη δύναμη της Φαντασίας από το κουκλοθέατρο Χαρχούτ του Χρήστου Αυτσίδη,

Διήμερο Πολιτιστικό Φεστιβάλ - Η Στιγμή να Γίνουμε Παιδιά




Ο Δημήτρης Μπασλάμ με τη μπάντα του και ο Αντώνης Καφετζόπουλος μας διηγήθηκαν μουσικά τον Γαργαληστή.

Κέντρο Έκφρασης και Δημιουργίας ΑΝΕΜΗ

Να ' μαστε κι εμείς εδώ!
Η δημιουργία του ιστολογίου της Ανέμης έχει ως σκοπό την ενημέρωσή σας για τρέχουσες εκδηλώσεις τόσο στη Ζάκυνθο, όσο και στη λοιπή Ελλάδα. Επίσης σαν Παιδιά κι εμείς έχουμε τη διάθεση να σχολιάζουμε και να παρεμβαίνουμε σε αυτά που προσβάλουν την ύπαρξή μας, αλλά και τη ψυχική ηρεμία μας.
Το Κέντρο Έκφρασης και Δημιουργίας ΑΝΕΜΗ είναι ένας 'τόπος' στον οποίο καλλιεργείται και υπο-στηρίζεται η ελεύθερη Έκφραση παιδιών κι ενηλίκων, μέσω δημιουργικών πολιτιστικών διαδικασιών: Θεατρικό Παιχνίδι, Κουκλοθέατρο, Εικαστικά, Κατασκευές, Μουσική Αγωγή.
Στόχοι μας, η επαφή μας με πολιτιστικές διαδικασίες και τεχνικές άνευ γεωγραφικών ορίων και η παροχή Ερεθισμάτων, ώστε το κάθε άτομο να τοποθετήσει Ελεύθερα τον εαυτό του μέσα στο κοινωνικό σύνολο.